اتصالات گالوانیزه به اتصالاتی اشاره دارد که از لحاظ ساختاری از فولاد گالوانیزه یا با روکش ضدزنگ استفاده می‌کنند. گالوانیزه کردن به معنای پوشش دادن یک لایه از رویه فلزی به سطح فلزها است، معمولاً با استفاده از روش گالوانیزه که باعث ایجاد یک لایه زنگ‌ نزنده از رویه فلز می‌شود.

اتصالات گالوانیزه معمولاً در زمینه‌ هایی مانند لوله‌ کشی آب، گاز، و حتی در ساخت سازه‌ های فلزی استفاده می‌ شوند. این نوع اتصالات به دلیل ویژگیهای ضدزنگ فولاد گالوانیزه، در مقابل عوامل جوی و خوردگی مقاومت بیشتری دارند.

اتصالات گالوانیزه می‌ توانند به صورت رزوهای دمنده (threaded) یا جوشی باشند. در اتصالات رزوهای دمنده، معمولاً از پیچ و مهره‌ ها برای ایجاد اتصال استفاده می‌شود، در حالی که اتصالات جوشی با استفاده از فناوری جوشکاری برای ایجاد اتصال دائمی استفاده می‌کنند.

در کل، اتصالات گالوانیزه به عنوان راه حلی مقاوم در برابر زنگ‌ زدگی و خوردگی برای برخی از برنامه‌های فلزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اتصالات گالوانیزه در برخی از موارد خاص می‌توانند به عنوان یک گزینه مقرون به صرفه برای استفاده در محیط‌هایی با شرایط جوی سخت و مستعد به زنگ‌ زدگی باشند. مزایای این نوع اتصالات عبارتند از:

مقاومت در برابر زنگ‌ زدگی: فولاد گالوانیزه دارای لایه زنگ‌زدگی است که از فلز اصلی محافظت می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تا اتصالات گالوانیزه در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی مقاومت بیشتری داشته باشند.

مقاومت در برابر عوامل جوی: اتصالات گالوانیزه به دلیل ویژگی‌های ضدزنگ فلز گالوانیزه، در مقابل باران، برف، و تغییرات دما مقاومت دارند.

کاربرد گسترده: این نوع اتصالات در صنایع مختلف از جمله ساخت و ساز، آب و فاضلاب، نفت و گاز، صنایع دریایی و غیره استفاده می‌شوند.

قابلیت اتصال به انواع لوله‌ها و اتصالات: اتصالات گالوانیزه می‌توانند به انواع مختلف لوله‌ها و اتصالات دیگر متصل شوند، که این امکان را فراهم می‌کند که در سیستم‌های مختلف به کار گرفته شوند.

به عنوان هر نوع مصالح و اتصالات، مهم است که در انتخاب و استفاده از اتصالات گالوانیزه، به نیازهای خاص پروژه و شرایط محیطی توجه کافی شود.

چه روش هایی برای گالوانیزه کردن وجود دارد ؟

گالوانیزه کردن به فرآیند پوشش دادن یک لایه از رویه فلزی به سطح فلزها با استفاده از روش‌های مختلف می‌پردازد. روش‌های گالوانیزه کردن عبارتند از:

گالوانیزه گرم (Hot-Dip Galvanizing)
در این روش، فلزها (معمولاً فولاد) در یک حوضچه از آهن گالوانیزه (روی) آبکاری می‌شوند.
قطعات فلزی به صورت گرم وارد حوضچه می‌شوند و در معرض روی ذوب شده قرار می‌گیرند.
پس از خروج قطعات، روی ذوب شده به سطح فلز چسبیده و یک لایه گالوانیزه ایجاد می‌شود.

گالوانیزه الکتریکی (Electrogalvanizing)
در این روش، فلزها از طریق یک فرآیند الکترولیتی با روی پوشانده می‌شوند.
قطعات فلزی به عنوان آند در یک محلول الکترولیتی حل شده از ترکیبات روی قرار می‌گیرند.
اعمال جریان الکتریکی باعث انتقال یون‌های روی به سطح فلز می‌شود و لایه گالوانیزه ایجاد می‌کند.

گالوانیزه روشن (Sherardizing)
در این فرآیند، فلزها با یک پودر خاص حاوی روی پوشانده می‌شوند.
سپس قطعات فلزی در یک محیط حرارتی و خنک کننده قرار می‌گیرند.
فرآیند حرارتی باعث انجماد پودر روی و ایجاد لایه گالوانیزه می‌شود.

گالوانیزه الکتریکی برگشتی (Reverse Electroplating)
در این روش، لایهٔ گالوانیزه با استفاده از یک فرآیند الکترولیتی از سطح فلز حذف می‌شود.
سپس، روی به عنوان یک کاتد در معرض یک جریان الکتریکی قرار می‌گیرد و به سطح فلز بازمی‌گردد.

هر یک از این روشها ویژگیها و کاربردهای خود را دارند و انتخاب روش مناسب بستگی به نیازها و شرایط خاص فرآیند تولید دارد.

جمع بندی

در جمع‌ بندی، گالوانیزه کردن یک فرآیند پوشش دادن لایه‌ای از رویه فلزی به سطح فلزها با هدف حفاظت از آنها در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی است. روش‌های گالوانیزه کردن شامل گالوانیزه گرم، گالوانیزه الکتریکی، گالوانیزه روشن، و گالوانیزه الکتریکی برگشتی می‌شوند. هرکدام از این روش‌ها ویژگیها و مزایا دارند و بسته به نیازها و شرایط محیطی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اتصالات گالوانیزه نیز به دلیل مقاومت بیشتر در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی، در صنایع مختلف از جمله ساخت و ساز و صنایع لوله‌کشی مورد استفاده قرار می‌گیرند.